Mijn baby heeft een voorkeurshouding

Wat is een voorkeurshouding

Een voorkeurshouding betekend dat je kindje altijd dezelfde kant op draait met het hoofdje. Je ziet je baby dus voornamelijk naar één zijde draaien met het hoofdje, zelfs als je het hoofdje de andere kant op had gelegd. Omdat het schedeltje deels nog uit kraakbeen bestaat en zacht is, kan deze op den duur gaat vervormen. Je ziet nu een afplatting.

Hoe komt het

De oorzaak voor de voorkeurshouding ligt vaak in een blokkade van een werveltje of a-symmetrische spierspanning in het nek-schoudergebied.

Het hoofdje draait hierdoor makkelijker naar de ene kant en de andere kant zou je kind meer kracht en moeite kosten. En een kind kiest altijd de weg van de minste weerstand dus; wat je ook doet, of je kindje ligt of in de draagdoek zit, het draait altijd weer dezelfde kant op.

Naast afplatting van de schedel kan het ook leiden tot voedingsproblematiek, voornamelijk bij borstvoeding. Zowel in de Madonna- als in de Rugbyhouding moet een kind het hoofdje beide kanten op kunnen draaien.

Osteopathie bij een voorkeurshouding

Osteopathie kan met zachte technieken het werveltje mobiliseren en a-symmetrie in de spierspanning normaliseren, zodat je kind geen weerstand meer voelt in het draaien. Let op: babies worden nooit gekraakt. De werveltjes zijn nog zo klein dat het onnodig is deze relatief harde techniek toe te passen.

Het verschil tussen osteopathie en kinderfysiotherapie bij een voorkeurshouding

De osteopaat kijkt naar de stand en beweeglijkhied van ieder gewrichtje op zich. Daarnaast wordt de spierspanning gecontroleerd. De osteopaat zorgt dus dat een kindje de beweging kan maken.

De kinderfysiotherapeut zorgt dat de oefeningen geintegreerd worden in het bewegingspatroon van het kindje en geeft oefeningen om de bewegingen naar beide kanten toe te stimuleren.

Beide therapieën hebben dus een aanvullende waarde op elkaar. Het komt daarom regelmatig voor dat ouders beide disciplines inzetten om hun kindje te helpen.